روشی که به عنوان #توزیع_کلید_کوانتومی شناخته می‌شود، مدت‌هاست که امنیت ارتباطات در رمزنگاری مرسوم را نوید می‌دهد. یک تیم بین المللی از دانشمندان(دانشگاه‌های Oxford, EPFL, ETH Zurich, Geneva and CEA) اکنون برای اولین بار به صورت تجربی رویکردی را برای توزیع کلید کوانتومی نشان داده‌اند که مبتنی بر #درهم‌تنیدگی کوانتومی با کیفیت بالا است(پروتکل E91 که مبتنی بر نقض نامساوی بل می‌باشد) که تضمین های امنیتی بسیار گسترده تری نسبت به طرح‌های قبلی ارائه می‌دهد. یکی از ویژگی‌های مهم پروتکل اجرا شده که برای اولین بار به صورت تجربی دست آمده این است که مستقل از دستگاه اندازه‌گیری می‌باشد. (DI-QKD) یعنی امنیت پروتکل مبتنی بر دقیق بودن دستگاه‌های اندازه گیری نمی‌باشد و حتی با فرض نویزی بودن دستگاه‌ها هم می‌توان به امنیت کوانتومی رسید. این آزمایش شامل دو یون منفرد - یکی برای فرستنده و دیگری برای گیرنده - محصور در تله های جداگانه‌ای بود که با یک پیوند فیبر نوری متصل شده بودند. در این شبکه کوانتومی، درهم‌تنیدگی بین یون‌ها با فیدلیتی(میزان نزدیکی حالت ارسال شده و دریافت شده) فوق‌العاده در میلیون‌ها اجرا ایجاد شد. بدون چنین منبع پایداری از درهم تنیدگی، پروتکل نمی‌توانست به شیوه‌ای معنادار اجرا شود. همچنین با نشان دادن اینکه نامساوی بل نقض می‌شود کیفیت بهره‌برداری از درهم‌تنیدگی صحت‌سنجی شد.
لینک مقاله:https://www.nature.com/articles/s41586-022-04941-5
