تیمی از فیزیکدانان استرالیایی یک پردازنده کوانتومی در مقیاس اتمی را برای شبیه سازی رفتار یک مولکول آلی کوچک مهندسی کردند. در مقالهای که در مجله نیچر منتشر شد، محققان توضیح دادند که چگونه توانستند ساختار و حالتهای انرژی ترکیب آلی پلیاستیلن(زنجیره تکرار شونده از کربن و هیدروژن) را به کمک اتمها و الکترونهای سیلیکون شبیهسازی کنند. پروفسور سیمونز، مدیر این پروژه، اشاره کرد که به گفته ریچارد فاینمن نمیتوانید بفهمید طبیعت چگونه کار میکند مگر اینکه بتوانید ماده را در مقیاس طولی مشابه بسازید؛ و این همان کاری است که در این تحقیق انجام شده است، جایی که مولکول پلی استیلن را با قرار دادن اتمهای سیلیکون با فواصل دقیق که نماینده پیوندهای کربن-کربن منفرد و دوگانه است، تقلید کردیم. این شبیهسازی برای زنجیره ۱۰تایی پلیاستیلن انجام گرفت که در آستانه توانایی کامپیوترهای کلاسیک برای شبیهسازی این مولکول قرار دارد. نتایج این آزمایش با پیشبینیهای رایانهای و نظری تطابق کامل داشت. در ادامه این فرایند و با افزایش سایز زنجیره میتوان به عبور از حد رایانههای کلاسیک امیدوار بود.
لینک مقاله:https://www.unsw.edu.au/news/2022/06/scientists-emulate-nature-in-quantum-leap-towards-computers-of-t