مانند ترانزیستورهای یک کامپیوتر کلاسیک، کیوبیت‌ها بلوک‌های سازنده یک کامپیوتر کوانتومی هستند. در حالی که مهندسان توانسته‌اند ترانزیستورها را تا مقیاس نانومتری کوچک کنند، اما کیوبیت‌های ابررسانا هنوز ابعاد میلی‌متری دارند. این یکی از دلایلی است که به عنوان مثال نمی توان یک دستگاه محاسبات کوانتومی عملی را به اندازه یک گوشی هوشمند کوچک کرد. محققان نشان داده‌اند که نیترید بور شش‌گوشه (hBN)، نانو ماده دو بعدی که دارای ضخامت چند لایه اتمی است، می‌تواند به عنوان دی‌الکتریک در خازن‌های یک کیوبیت ابررسانا بین صفحات خازن استفاده شود و بدون افت عملکرد، خازن‌های تا صد برابر کوچکتر را به وجود آورد. علاوه بر این، محققان نشان دادند که ساختار این خازن‌های کوچکتر تا حد زیادی تداخل بین کیوبیت‌ها (زمانی اتفاق می‌افتد که یک کیوبیت به طور ناخواسته بر کیوبیت‌های اطراف اثر می‌گذارد) را کاهش می‌دهد. یکی از مشکلات اساسی در ساخت کامپیوتر کوانتومی در پلتفرم کیوبیت ابررسانا اندازه بزرگ آن است. این دستاورد ممکن است بتواند این مانع جدی را برطرف کند.
لینک خبر:https://news.mit.edu/2022/tiny-materials-quibits-quantum-computing-0128
